προδίδω όποιον αγαπω
ναι,φιλώ τον εχθρό
φόβος και αυτοκαταστροφή
φτιάξαν οικογένεια από γυαλί
σκίζω σάρκα
το φτάνω στα άκρα
ξεπηδώ με ορμή
με μισώ από παιδί
προδίδω όποιον αγαπώ
σφίγγω τον κόμπο στο λαιμό
μπήγω μαχαίρι
αδύναμο το χέρι
πέφτω στο κενό
θέλω θάνατο αργό
να ξεπληρώσω με βία
της ψυχής την σκόρπια αηδία
προδίδω όποιον αγαπώ
αφήνω χώρο στο κενό
να δέσει τη λεία
απ΄ τα έγκατα μ΄όλα τα θηρία
δεν ξέρω ν΄αγαπώ
κρίμα που δεν έχω ΖΩ
